«Είναι μεγάλη χαρά και μεγάλη τιμή για μένα γιατί κατά αρχάς είναι η δεύτερη συνεχόμενη παραολυμπιάδα που είναι σημαιοφόρος από το BOCCIA και δεύτερον είναι πολύ σημαντικό γιατί έχω δουλέψει πολύ. Ευχαριστώ την παραολυμπιακή επιτροπή, για την τιμή που μου έκανε. Έχω δουλέψει πάρα πολύ. Είναι μεγάλη μου τιμή και ταυτόχρονα μεγάλη μου χαρά, που εκτός από τη συμμετοχή μου ως αθλήτρια σε αγωνιστικό επίπεδο, μου ανατίθεται και ο σπουδαίος ρόλος της σημαιοφόρου.
Ευχαριστώ πολύ την Ολομέλεια της Ελληνικής Παραολυμπιακης Επιτροπής για την μεγάλη αυτή τιμή.» Η Άννα Ντέντα θα ναι η μια Σημαιοφόρος της Ελληνικής αποστολής, ο άλλος είναι ο Θανάσης Κωνσταντινίδης, που θα μπει μέσα στο στάδιο.
«Όχι να περιαυτολογήσω είμαστε πολύ δυνατή ομάδα το έχουμε αποδείξει άλλωστε. Θεωρώ ότι θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό θα προσπαθήσουμε πάρα πολύ, θα δώσουμε το 100% του εαυτού μας. Είναι ένα μεγάλο γεγονός η παραολυμπιαάδα όνειρο κάθε αθλητή να συμμετέχει σε αυτή και μεγάλη τιμή που βρίσκομαι στη Παραολυμπιάδα του ΤΟΚΙΟ, Έτσι και εμείς να επαναλάβουμε την επιτυχία του Ρίο και γιατί όχι και κάτι παραπάνω.» υπογραμμίζει η Άννα
«Αγωνίζομαι και σε ατομικό και στα ζευγάρια. Και είναι η δεύτερη φορά. Γιατί την πρώτη φορά ήμουνα μόλις ένα χρόνο στην Εθνική ομάδα.
Είναι σαφές ότι έχουμε κατανοήσει ότι λόγω covid-19 φέτος θα είναι διαφορετικά όλα. Πολλά πρωτόκολλα ασφαλείας, χωρίς κόσμο. Σε αντίθεση με το Ρίο που είχε παλμό. Ο παλμός του κόσμου σίγουρα θα μας λείψει.»
Πως όμως ξεκίνησε το BOCCIA?
«Η ιστορία αυτή είναι πολύ συγκινητική. Το BOCCIA σαν άθλημα το γνώριζα από πολύ παλιά. Η αδελφή μου είναι καθηγήτρια ξένων γλωσσών η οποία είχε μια μαθήτρια που ήταν αθλήτρια του BOCCIA, σε άλλη κατηγορία και όλο της έλεγε στην αδερφή μου «να φέρεις τη αδερφή σου να κάνει BOCCIA και όλο μου το πρότεινε η αδερφή μου αλλά είχα άλλες ασχολίες και άλλες δραστηριότητες, ήθελα να σπουδάσω οπότε ήμουν προσηλωμένη αλλού. Μια μέρα είχε μιλήσει η αδερφή μου με τον ομοσπονδιακό προπονητή τον κ. Τζήμα ο οποίος είναι προπονητής μου τα τελευταία χρόνια, πήγαμε για καφέ και μου είπε ότι έχω καλά στοιχεία για την κατηγορία που παίζω, η οποία χρειάζεται πολύ καλή στρατηγική. Έτσι ξεκίνησα το ΒOCCIA στα τέλη του 2014, δηλαδή από το 2015 και μετά είμαι στην εθνική ομάδα με τον Πολυχρονίδη, μαζί. Είμαστε επτά χρόνια.»
Η αρχή έγινε με ένα χρυσό μετάλλιο….
«Θεωρώ ότι ήμουν τυχερή. Στο πρώτο ομαδικό αγώνα με τον Πολυχρονίδη κατακτήσαμε το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο και η καριέρα μου ξεκίνησε πολύ θετικά. Όταν φτάνεις ψηλά θέλεις και να μείνεις ψηλά. Και για μένα που ήμουνα μια νέα αθλήτρια με ένα θρύλο, όπως είναι ο Πολυχρονίδης. Ήθελα να είμαι πολύ εντάξει και έκτοτε είχαμε πολλές επιτυχίες.»
ΒOCCIA η σπουδές?
«Θεωρώ ότι οι σπουδές και η Ακαδημαική καριέρα βοηθά το άτομο, το κοινωνικοποιεί και βοηθά ένα όμορφο χαρακτήρα. Το μετά που ρωτάτε θέλω να τελειώσω τα μαθήματα πρώτα και να τελειώσω την αθλητική ψυχολογία.»
Και η Σημαιοφόρος της Ελληνικής απσστολής τονίζει..
«Θα ήθελα να εκφράσω μερικές ευχαριστίες γιατί έχουν μεγάλη σημασία. Θέλω πάλι να ευχαριστήσω την Παραολυμπιακή επιτροπή γιατί εκτός από τον αγωνιστικό μου ρόλο είναι πάντα δίπλα μου. Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου η οποία πάντα είναι δίπλα μου, χωρίς αυτή δεν θα χε γίνει τίποτα. Έχω την Super Μαμά. Συνέχεια είναι δίπλα μου. Αυτή και η αδελφή μου. Προπονούμαι όλα τα πρωινά. Θέλω να ευχαριστήσω το Σωματείο μου ο Άγιος Χριστόφορος. Θέλω ακόμα να ευχαριστήσω τον ομοσπονδιακό τεχνικό, τον κ. Τζήμα και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα άτομα που είναι ανάπηρα και έχουν την δική μου βαριά αναπηρία, γιατί εγώ είμαι το ζωντανό παράδειγμα, γιατί όταν αφοσιώνεσαι σε κάτι και θέλεις τα όνειρα σου να πραγματοποιηθούν να συνεχίζουν με το κεφάλι ψηλά. Θέλω να περάσω αυτό το μήνυμα.»
