Είναι παλιά…καραβάνα!!!Οι τέταρτοι Παραολυμπιακοί αγώνες είναι αυτοί στο ΤΟΚΙΟ, που πηγαίνει ο Κωνσταντίνος Καραουζάς. Στην Ιαπωνία, στις 29 Αυγούστου θα πέσει στα 100μ πρόσθιο. Πως όμως αισθάνεται που πάει για τέταρτη φορά σε Παραολυμπιακούς αγώνες.
«Σίγουρα είναι κάτι που το ήθελα, που το θέλει κάθε αθλητής που κολυμπά σε αυτό το επίπεδο. Πιστεύω ότι όταν γυρνάς από μια τόσο μεγάλη εμπειρία συνειδητοποιείς το τι έχει γίνει. Κατά την διάρκεια επειδή είσαι αφοσιωμένος στο στόχο σου δεν μπορείς να καταλάβεις το τι έχει γίνει.»
Τι θυμάται όμως από τις τρεις προηγούμενες…
«Το ταξίδι σίγουρα. Όχι η διαδρομή προς την χώρα που φιλοξενεί τους αγώνες αλλά όλη αυτή η προετοιμασία. Είναι κάτι που σε μαγεύει. Πηγαίνοντας εκεί οι συναναστροφές που κάνεις με τους άλλους αθλητές παγκοσμίως, με τους συναθλητές σου που δεν έχεις την τύχη να τους συναντάς τόσο εύκολα. Σε συναρπάζει η μαγεία που υπάρχει στα πρόσωπα όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων που υπάρχει στα πρόσωπα.»
Οι στιγμές που στιγμάτισαν την καριέρα του…
«Δεν ξέρω αν μπορώ να ξεχωρίσω την μια Παραολυμπιάδα από την άλλη. Κάθε τόπος έχει τον δικό του κλίμα, χαρακτήρα θα έλεγα. Στις τρείς Παραολυμπιάδες υπάρχουν δυο τρία αγωνιστικά γεγονότα που έχουν στιγματήσει την δική μου καριέρα. Ο πρώτος αγώνας που κολύμπησα στο Πεκίνο. Ξεχωριστό χώρο στη καρδιά μου και στη σκέψη μου έχει η πρώτη σκυτάλη που πέσαμε, η σκυτάλη που έπεσα με την Εθνική. Είναι κάτι μοναδικό, να παρακαλάς από μέσα μου ο συναθλητής σου να πάει καλύτερα από σένα! Και αυτή ήταν στο Πεκίνο. Και πάρα πολύ ξεχωριστή εμπειρία ήταν τα 200μ ελεύθερο στο Λονδίνο, όπου ήξερα εκ των προτέρων ότι δεν έχω καμιά τύχη, αλλά είναι ένα αγώνισμα που το αγαπώ πάρα πολύ και στα προκριματικά ήξερα ότι δεν θα τερματίσω σε κάποια καλή θέση, στον τελικό δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω, παρ όλα αυτά το χειροκρότημα από το κοινό ήταν κάτι που θα με συντροφεύει για πάντα. Η στήριξη του κόσμου μέχρι να βγω από την πισίνα μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό. Ανεξαρτήτου επιτυχίας.»
Στο ΤΟΚΙΟ οι Παραολυμπιακοί θα ναι διαφορετικοί…
«Σίγουρα στο ΤΟΚΙΟ θα ναι ένα κρύο κολυμβητήριο. Μια παγωμάρα. Οφείλουμε να συνυπάρξουμε με αυτό.»
Στόχος του Κωνσταντίνου είναι…
«Στο ΤΟΚΙΟ όπως και σε κάθε άλλη διοργάνωση, στόχος μου είναι ξεπερνώ τον εαυτό μου, να κάνω ένα ατομικό ρεκόρ. Ας κάνω μια κούρσα καλή, ας μπω σε ένα τελικό πράγμα που είναι πολύ δύσκολο την δεδομένη χρονική στιγμή.»
Μέχρι τώρα έχει τις ευτυχίες…
«Δεν τις λέω επιτυχίες, τις λέω ευτυχίες!!!Οποιαδήποτε κούρσα ήταν μια προσωπική ευτυχία για μένα. Μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς αγώνες δεν κατάφερα, η καλύτερη θέση ήταν η τέταρτη που πήρα στο Πεκίνο.»
Η κολύμβηση τον κέρδισε από το τένις και την Ιππασία
«Από τότε που γύρισα από το Πεκίνο πηγαίνω σε σχολεία και μιλώ για την κολύμβηση και τους λέω ότι δεν το διάλεξα εγώ αυτό το άθλημα, η κολύμβηση με διάλεξε. Ίσως διάλεγα κάποιο άθλημα. Αγαπώ το τένις και την Ιππασία. Αγαπώ όμως την πισίνα και με αγαπά το νερό. Έτσι πάμε μαζί χέρι χέρι.»
Και στο τέλος κλείνει με μια ευχή…
«Εύχομαι σε όλους τους συναθλητές να ξεπεράσουν τον εαυτό τους.»
